تری فلوپرازین (Trifluoperazine) یکی از داروهای آنتی‌سایکوتیک از دسته داروهای فنوتیازین است که برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی و اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود. این دارو به‌طور مؤثر می‌تواند علائم بیماری‌های روانی را کاهش دهد، اما مانند بسیاری از داروهای روان‌پزشکی دیگر، ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه باشد. شناخت این عوارض نه‌تنها به ارتقاء کیفیت درمان کمک می‌کند، بلکه از بروز مشکلات جانبی در بیماران جلوگیری می‌کند.این مقاله به بررسی عوارض داروی تری فلوپرازین و اثرات جانبی آن بر روی سیستم‌های مختلف بدن می‌پردازد.
اطلاعات دارویی تری فلوپرازین
تری فلوپرازین (Trifluoperazine) یک داروی ضد روان‌پریشی از دسته داروهای آنتی سایکوتیک تیپیک (داروهای ضد روان‌پریشی نسل اول) است. این دارو برای درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، اختلالات اضطرابی و برخی دیگر از اختلالات روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه به توضیحات بیشتری در مورد این دارو پرداخته می‌شود:
مکانیسم عمل
تری فلوپرازین با بلوکه کردن گیرنده‌های دوپامین در مغز عمل می‌کند. این کار باعث کاهش فعالیت‌های غیرطبیعی مرتبط با دوپامین در مغز شده و به کنترل علائم روان‌پریشی کمک می‌کند. همچنین ممکن است در کاهش اضطراب و تنش‌های روانی موثر باشد.
بیشتر بخوانید: عوارض فلوکستین
موارد مصرف
- اسکیزوفرنی: تری فلوپرازین معمولاً برای کنترل علائم اسکیزوفرنی مانند هذیان و توهمات تجویز می‌شود.
- اختلالات اضطرابی: این دارو ممکن است در برخی موارد برای درمان اختلالات اضطرابی مزمن استفاده شود.
- اختلالات روانی دیگر: در برخی از موارد ممکن است برای درمان دیگر اختلالات روانی و هیجانی تجویز گردد.
دوز مصرف
دوز مصرف تری فلوپرازین معمولاً توسط پزشک تعیین می‌شود و بسته به شرایط بیمار، شدت بیماری و پاسخ به درمان متفاوت است. دوز اولیه معمولاً کم شروع شده و به تدریج افزایش می‌یابد.
- برای اسکیزوفرنی: دوز معمول 2 تا 5 میلی‌گرم در روز است که می‌تواند به تدریج افزایش یابد.
- برای اضطراب: دوز معمول ممکن است کمتر باشد
هشدارها و احتیاط‌ها
تری فلوپرازین می‌تواند باعث تشدید برخی بیماری‌های قلبی، کبدی و کلیوی شود. بنابراین بیماران با سابقه بیماری‌های قلبی یا کبدی باید قبل از شروع مصرف این دارو با پزشک مشورت کنند. همچنین در برخی از موارد ممکن است خطر ابتلا به دیابت و هیپرفسفاتمی (افزایش سطح فسفر خون) وجود داشته باشد.از مصرف همزمان این دارو با برخی دیگر از داروهای روان‌پریشی یا داروهای مخدر اجتناب شود، مگر تحت نظر پزشک.
بیشتر بخوانید: عوارض داروی والپروات سدیم
عوارض جانبی مصرف داروی تری فلوپرازین
مصرف داروی تری فلوپرازین مانند سایر داروهای ضد روان‌پریشی نسل اول (آنتی‌سایکوتیک‌ها) ممکن است با عوارض جانبی مختلفی همراه باشد. این عوارض می‌توانند از موارد خفیف تا شدید متغیر باشند. در زیر به برخی از رایج‌ترین و نادرترین عوارض جانبی این دارو پرداخته شده است:
لرزش بدن یا لرزش دست‌ها.
آگیتاسیون (اضطراب و بی‌قراری).
دیسکینزی (حرکات غیرطبیعی و کنترل‌ناپذیر): شامل حرکات غیرارادی صورت، زبان و بدن.
کاتاتونیا یا بی‌حرکتی یا کاهش شدید فعالیت‌های بدنی و روانی.
پارکینسونیسم دارویی یا علائم شبیه به بیماری پارکینسون شامل سفتی عضلات، کاهش حرکت و لرزش.
خواب‌آلودگی و سرگیجه به‌ویژه هنگام برخاستن از وضعیت نشسته یا خوابیده شود.
کاهش یا افزایش فشار خون، به ویژه هنگام تغییر وضعیت از نشسته به ایستاده.
ضربان قلب نامنظم یا تاکی‌کاردی (افزایش ضربان قلب).
برخی افراد ممکن است با مصرف این دارو دچار افزایش وزن شوند.
خشکی دهان (کوتاه شدن بزاق) که می‌تواند باعث مشکل در بلع یا صحبت کردن شود.
مشکلات گوارشی مانند یبوست می‌تواند در برخی افراد رخ دهد.
بیشتر بخوانید:عوارض ریتالین
عوارض جانبی جدی‌تر
سندرم نورولپتیک بدخیم (NMS):این یک عارضه نادر اما جدی است که شامل مجموعه‌ای از علائم از جمله تب بالا، سفتی عضلات، نوسانات فشار خون، تعریق شدید، گیجی یا کما و اختلال در سطح هوشیاری می‌شود. اگر چنین علائمی مشاهده شود، بیمار باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد.
آریتمی‌های قلبی:تری فلوپرازین ممکن است خطر آریتمی قلبی (اختلالات ضربان قلب) را افزایش دهد که در موارد شدید می‌تواند خطرناک باشد.
هیپرترمی بدخیم:این وضعیت شامل افزایش شدید دمای بدن است و به ویژه در افراد با مشکلات قلبی یا دیابت خطرناک است.
اختلالات کبدی: در موارد نادر، ممکن است این دارو باعث آسیب کبدی مانند هپاتیت یا زردی (یادداشت زرد شدن پوست و چشم‌ها) شود.
تغییرات در سطح قند خون:برخی بیماران ممکن است دچار هایپرگلیسمی (افزایش قند خون) یا دیابت شوند. بنابراین نظارت بر سطح قند خون در طول درمان مهم است.
گلوکوم (افزایش فشار چشم):در برخی موارد ممکن است تری فلوپرازین باعث افزایش فشار داخل چشم (گلوکوم) شود.
بیشتر بخوانید:عوارض گاباپنتین
عوارض جانبی نادر
علائم آلرژیک:راش‌های پوستی، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو (که می‌تواند به مشکل تنفسی منجر شود) می‌تواند نشانه‌ای از یک واکنش آلرژیک شدید باشد.
تغییرات در خون (اختلالات هماتولوژیک): نادر است، اما مصرف تری فلوپرازین ممکن است منجر به مشکلات خونی مانند کاهش شمار گلبول‌های سفید (که خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد) یا کم‌خونی (کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون) شود.
اختلالات هورمونی:ممکن است باعث تغییر در سطوح هورمونی، به ویژه پرولاکتین (هورمونی که تولید شیر را تحریک می‌کند) شود. این امر می‌تواند منجر به افزایش تولید شیر (گالاکتوره) یا قطع قاعدگی در زنان شود.
فشار خون پایین (هیپوتانسیون):مصرف تری فلوپرازین ممکن است منجر به کاهش فشار خون، به ویژه هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده شود.
بیشتر بخوانید: عوارض داروی آمی‌تریپتیلین
تداخل دارویی تری فلوپرازین
داروی تری فلوپرازین (Trifluoperazine) مانند سایر داروهای آنتی‌سایکوتیک نسل اول می‌تواند با داروهای دیگر تداخل داشته باشد و تأثیرات متقابل ایجاد کند. برخی از این تداخلات می‌توانند باعث افزایش خطر عوارض جانبی یا کاهش اثربخشی درمان شوند. در اینجا به تعدادی از مهم‌ترین تداخلات دارویی که باید در مصرف تری فلوپرازین مدنظر قرار گیرند، اشاره می‌شود:
داروهای آرام‌بخش و مسکن‌ها
تری فلوپرازین ممکن است با داروهای آرام‌بخش، مسکن‌ها، ضد اضطراب‌ها، و داروهای خواب‌آور (داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند) تداخل کند و اثرات آرام‌بخش و خواب‌آور آنها را تقویت کند. این تداخلات می‌تواند منجر به خواب‌آلودگی شدید، گیجی، کاهش هوشیاری، یا حتی مشکلات تنفسی شود. از جمله این داروها:
- بنزو دیازپین‌ها (مثل دیازپام، لورازپام)
- داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای (مثل آمی تریپتیلین)
- داروهای ضد اضطراب (مثل آلپرازولام)
- آنتی‌هیستامین‌ها (مثل دیفن‌هیدرامین)
- مسکن‌های مخدر (مثل مورفین، هیدروکودون)
بیشتر بخوانید: عوارض سرترالین
داروهای ضد فشار خون
تری فلوپرازین می‌تواند باعث کاهش فشار خون شود، به ویژه در هنگام تغییر وضعیت از حالت نشسته به ایستاده. بنابراین مصرف همزمان آن با داروهای ضد فشار خون می‌تواند فشار خون را به‌طور ناخواسته کاهش دهد و منجر به هیپوتانسیون (فشار خون پایین) شود.
داروهای مانند مهارکننده‌های ACE (مثل انالاپریل)، دیورتیک‌ها (مثل فوروزماید)، بتابلوکرها (مثل پروپرانولول)، و آنتاگونیست‌های کلسیم (مثل آملوپین).
داروهای ضد افسردگی
ترکیب تری فلوپرازین با داروهای ضد افسردگی می‌تواند خطر بروز سندروم سروتونین را افزایش دهد. این سندروم یک وضعیت خطرناک است که با علائمی مانند تب، لرزش، گیجی، تعریق زیاد، و افزایش ضربان قلب مشخص می‌شود.
- داروهایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) مانند فلوکستین، سیتالوپرام، یا پاروکستین.
- داروهای مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین (SNRI) مانند دولوکستین یا ونلافاکسین
داروهای ضد تشنج
تری فلوپرازین ممکن است با داروهای ضد تشنج تداخل کرده و خطر بروز تشنج را افزایش دهد. در صورتی که بیمار سابقه تشنج داشته باشد یا داروهای ضد تشنج مصرف کند، پزشک باید با دقت بیشتری دوز تری فلوپرازین را تنظیم کند.
- داروهایی مانند کاربامازپین، فنی توئین، والپروات سدیم و لاموتریژین.
داروهای ضد دیابت
تری فلوپرازین می‌تواند باعث افزایش قند خون (هایپرگلیسمی) شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد دیابت می‌تواند نیاز به تنظیم دوز داروهای دیابت را افزایش دهد. همچنین، در برخی موارد، ممکن است باعث بروز دیابت نوع 2 شود.
- داروهای ضد دیابت خوراکی مانند متفورمین، سولفونیل اوره‌ها و مهارکننده‌های SGLT2.
- انسولین نیز ممکن است به تنظیم دقیق‌تری نیاز داشته باشد.
داروهای ضد قارچ
تری فلوپرازین ممکن است با برخی از داروهای ضد قارچ و آنتی‌بیوتیک‌ها تداخل داشته باشد و متابولیسم آن را تغییر دهد. این تداخلات ممکن است به افزایش سطح دارو در خون و افزایش خطر بروز عوارض جانبی منجر شود.
- داروهایی مانند کتوکونازول، فلوکونازول و اریترومایسین.
- اینترفرون‌ها (در درمان هپاتیت C) نیز ممکن است تداخلات مشابهی داشته باشند.
داروهای ضد اضطراب و داروهای ضد روان‌پریشی
در صورتی که تری فلوپرازین همزمان با دیگر داروهای ضد روان‌پریشی (چه از نسل اول و چه از نسل دوم) مصرف شود، می‌تواند اثرات جانبی حرکتی مانند دیسکینزی (حرکات غیرارادی و کنترل‌ناپذیر) را تشدید کند.
- داروهایی مانند هالوپریدول، کلرپرومازین، ریسپریدون، یا کوئتیاپین.
داروهای ضد لخته و ضد انعقاد
تری فلوپرازین ممکن است با برخی داروهای ضد لخته مانند آسپرین یا وارفارین تداخل کند و خطر خونریزی را افزایش دهد.
داروهای آنتی‌هیستامین
آنتی‌هیستامین‌ها، به‌ویژه نوع‌های قدیمی که اثرات آرام‌بخش دارند (مثل دیفن‌هیدرامین)، ممکن است اثرات خواب‌آور تری فلوپرازین را تقویت کنند.
الکل
مصرف الکل همراه با تری فلوپرازین می‌تواند اثرات آرام‌بخش و خواب‌آور دارو را تشدید کند، بنابراین ممکن است باعث خواب‌آلودگی شدید و مشکلات تنفسی شود.
بیشتر بخوانید:عوارض داروی فنوباربیتال
عوارض خطرناک تری فلوپرازین
تری فلوپرازین (Trifluoperazine)، همانند سایر داروهای ضد روان‌پریشی نسل اول، می‌تواند برخی از عوارض جانبی خطرناک ایجاد کند که در صورت بروز نیاز به توجه فوری پزشکی دارند. این عوارض ممکن است نادر باشند، اما می‌توانند تهدیدی برای سلامتی بیمار محسوب شوند. در ادامه، به عوارض خطرناک این دارو اشاره شده است:
سندرم نورولپتیک بدخیم
این عارضه یکی از جدی‌ترین و خطرناک‌ترین عوارض داروهای آنتی‌سایکوتیک است که به‌ویژه با داروهای نسل اول مانند تری فلوپرازین همراه است. NMS یک وضعیت اورژانسی است که می‌تواند باعث مرگ شود اگر درمان فوری دریافت نکند.
علائم سندرم نورولپتیک بدخیم
- تب بالا (بالای 38 درجه سانتی‌گراد، که ممکن است به شدت افزایش یابد).
- سفتی عضلات (که به‌طور خاص در عضلات صاف بدن مانند گردن و پشت دیده می‌شود).
- نوسانات شدید فشار خون (افزایش یا کاهش ناگهانی فشار خون).
- تعریق شدید و تغییرات در ضربان قلب (تاکی‌کاردی).
- کاهش سطح هوشیاری و کما.
- اختلال در تنفس (که می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی شدید شود).
در صورت مشاهده هر یک از این علائم، باید بلافاصله دارو را قطع کرده و بیمار را به اورژانس منتقل کرد.
اختلالات قلبی و عروقی
تری فلوپرازین می‌تواند باعث مشکلات قلبی جدی شود که برخی از آنها می‌توانند به عواقب خطرناک منجر شوند:
- آریتمی‌های قلبی (اختلالات ضربان قلب) مانند تاکی‌کاردی (افزایش ضربان قلب) یا برادی‌کاردی (کاهش ضربان قلب).
- فشار خون پایین (هیپوتانسیون)، به‌ویژه هنگام تغییر وضعیت از نشسته به ایستاده (این وضعیت می‌تواند منجر به سرگیجه یا غش شود).
- کوارسیو نارسایی قلبی (مشکل در پمپاژ خون توسط قلب که می‌تواند به مشکلات تنفسی و سایر علائم جدی منجر شود).
هیپرترمی بدخیم
این عارضه با افزایش شدید دمای بدن همراه است و می‌تواند به گرمازدگی، اختلال در سیستم عصبی و آسیب به ارگان‌ها منجر شود. هیپرترمی بدخیم می‌تواند خطرناک باشد و نیاز به درمان فوری داشته باشد.
آسیب کبدی (هپاتیت)
در موارد نادر، تری فلوپرازین می‌تواند باعث آسیب به کبد شود، که به هپاتیت منجر می‌شود. این وضعیت می‌تواند با زردی (زرد شدن پوست و چشم‌ها)، کاهش اشتها، درد شکم، و ادرار تیره همراه باشد.
اختلالات خونی
تری فلوپرازین می‌تواند باعث تغییرات در شمار سلول‌های خونی شود که ممکن است به بروز کم‌خونی (کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون) یا کمبود گلبول‌های سفید (که خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد) منجر شود.علائم شامل خستگی شدید، تب، گلودرد یا بروز عفونت‌های مکرر می‌تواند باشد.
سندروم تحریک شدید حرکتی (اکستراپیرامیدال)
این عارضه به شکل حرکات غیرارادی و ناهماهنگ بدن خود را نشان می‌دهد. علائم شامل لرزش، سفتی عضلات، حرکات غیرطبیعی و دیسکینزی است. این اختلال می‌تواند به صورت مزمن باقی بماند و در صورت بروز، درمان فوری نیاز دارد.
اختلالات هورمونی (پرولاکتین بالا)
تری فلوپرازین می‌تواند باعث افزایش سطح هورمون پرولاکتین شود که ممکن است منجر به گالاکتوره (ترشح شیر از پستان‌ها حتی در غیاب بارداری) یا قطع قاعدگی در زنان شود.همچنین ممکن است در برخی افراد منجر به اختلالات جنسی (مانند کاهش میل جنسی) و افزایش وزن شود.
اختلالات چشمی (گلوکوم زاویه بسته)
در برخی افراد، مصرف تری فلوپرازین ممکن است منجر به افزایش فشار داخل چشم و ایجاد گلوکوم شود. این وضعیت می‌تواند به از دست دادن بینایی در صورت عدم درمان منجر شود.
تغییرات متابولیک و گلوکز خون
تری فلوپرازین ممکن است به افزایش سطح قند خون منجر شود و در برخی از افراد به دیابت نوع 2 منتهی شود. علائم شامل افزایش تشنگی، خشکی دهان، خستگی و تکرر ادرار است.
آلرژی شدید
در موارد نادر، مصرف تری فلوپرازین می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک شدید شامل راش‌های پوستی، کهیر، تورم صورت یا گلو (که می‌تواند به مشکلات تنفسی منجر شود)، و اختلالات تنفسی شود. این وضعیت نیاز به درمان فوری و قطع دارو دارد.
بیشتر بخوانید: عوارض داروی ونلافاکسین
اعتیاد به داروی تری فلوپرازین
اعتیاد به داروی تری فلوپرازین (Trifluoperazine) به طور کلی یک مسأله نادر است، چرا که این دارو جزو گروه آنتی‌سایکوتیک‌های نسل اول (تیپیک) است و معمولاً نیاز به مصرف مزمن یا وابستگی فیزیکی و روانی ایجاد نمی‌کند، برخلاف داروهایی مانند بنزودیازپین‌ها یا مواد مخدر که مستعد ایجاد اعتیاد هستند.
با این حال، ممکن است برخی افراد تحت شرایط خاص به دلایل مختلفی مصرف طولانی‌مدت یا نادرست تری فلوپرازین را ادامه دهند، که می‌تواند به بروز مشکلات دیگری مانند وابستگی روانی منجر شود. در اینجا به نکات مختلفی که می‌توانند در این زمینه مهم باشند، اشاره می‌کنم:
وابستگی روانی
در برخی موارد، ممکن است بیمار به اثرات تسکینی یا آرام‌بخش دارو وابسته شود و احساس کند که بدون دارو نمی‌تواند علائم روانی‌اش (مانند اضطراب یا اضطراب‌های روان‌پریشی) را مدیریت کند. این نوع وابستگی به‌ویژه در افرادی که در حال درمان اختلالات اضطرابی یا روان‌پریشی هستند، می‌تواند رخ دهد.وابستگی روانی ممکن است با احساس نیاز به مصرف دارو برای تسکین استرس یا علائم روانی همراه باشد، حتی اگر دارو تأثیر فیزیکی خاصی نداشته باشد.
خطر سوءاستفاده
اگرچه تری فلوپرازین به‌طور کلی به عنوان یک داروی غیر مخدر و با پتانسیل اعتیاد پایین شناخته می‌شود، در موارد نادر ممکن است افرادی که پیشینه سوء مصرف دارو دارند یا دچار مشکلات روانی هستند، نسبت به مصرف آن سو استفاده کنند. این افراد ممکن است به اشتباه دارو را به صورت غیرمجاز، در دوزهای بالاتر از تجویز پزشک یا به‌طور مداوم و بی‌دلیل مصرف کنند.سوءاستفاده از داروهای آنتی‌سایکوتیک مانند تری فلوپرازین ممکن است ناشی از تلاش برای کسب احساسات خاص (مانند احساس آرامش یا خواب‌آلودگی) باشد.
اگرچه تری فلوپرازین پتانسیل ایجاد اعتیاد فیزیکی ندارد، اما وابستگی روانی به دارو، به‌ویژه در افرادی که در حال درمان اختلالات روانی هستند، ممکن است ایجاد شود. از آنجایی که مصرف طولانی‌مدت داروهای آنتی‌سایکوتیک می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد، نظارت مستمر پزشک در فرآیند درمان و جلوگیری از سوءاستفاده یا وابستگی به دارو بسیار حائز اهمیت است. همچنین، قطع دارو باید به تدریج و تحت نظر پزشک انجام شود تا از مشکلات ناشی از قطع ناگهانی جلوگیری شود.
عوارض قطع ناگهانی تری فلوپرازین
قطع ناگهانی تری فلوپرازین (Trifluoperazine) می‌تواند باعث بروز عوارض جدی و علائم ترک شود، به ویژه در افرادی که برای مدت طولانی یا در دوزهای بالا از این دارو استفاده کرده‌اند. این نوع داروها به طور معمول برای درمان اختلالات روانی و روان‌پریشی‌ها تجویز می‌شوند و قطع ناگهانی آن می‌تواند تأثیرات منفی بر روی وضعیت روانی و فیزیکی بیمار بگذارد. در زیر به برخی از عوارض قطع ناگهانی تری فلوپرازین اشاره شده است:
عود علائم روان‌پریشی یا اضطراب
قطع ناگهانی تری فلوپرازین می‌تواند به عود علائم روان‌پریشی مانند توهمات، هذیان، یا اضطراب‌های شدید منجر شود. این امر به‌ویژه در افرادی که برای درمان اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی یا اختلالات اضطرابی از دارو استفاده کرده‌اند، ممکن است رخ دهد.در این موارد، ممکن است علائم به شدت بدتر شوند و نیاز به درمان فوری پیدا کنند.
افزایش اضطراب و بی‌قراری
قطع ناگهانی این دارو می‌تواند باعث افزایش اضطراب و بی‌قراری شدید شود. بیمار ممکن است احساس کند که نمی‌تواند آرامش پیدا کند و در نتیجه احساس عدم کنترل بر وضعیت خود داشته باشد.
علائم مشابه ترک
گرچه تری فلوپرازین به‌طور معمول باعث وابستگی فیزیکی نمی‌شود، اما در صورت مصرف طولانی‌مدت، قطع ناگهانی آن می‌تواند به بروز علائم مشابه ترک منجر شود. این علائم شامل:
- اختلالات خواب (بی‌خوابی یا خواب‌آلودگی زیاد).
- آشفتگی روانی.
- افزایش تحریک‌پذیری.
- احساس بی‌قراری و اختلال در تمرکز.
- تعریق شدید یا لرزش.
- درد عضلانی و سردرد.
تشدید اختلالات حرکتی
یکی از عوارض جانبی تری فلوپرازین، اختلالات حرکتی مانند پارکینسونیسم دارویی (سفتی عضلات، کاهش حرکت) و دیسکینزی (حرکات غیرارادی بدن) است. قطع ناگهانی دارو ممکن است باعث تشدید این علائم شود، یا ممکن است فرد پس از قطع دارو دچار دیسکینزی دیررس (حرکات غیرطبیعی که ممکن است برای مدت طولانی ادامه یابد) شود.
افزایش احتمال بروز سندرم نورولپتیک بدخیم
در موارد نادر، قطع ناگهانی داروهای آنتی‌سایکوتیک می‌تواند باعث بروز سندرم نورولپتیک بدخیم (NMS) شود. این یک وضعیت اورژانسی و تهدید کننده زندگی است که شامل علائم زیر می‌شود:
- تب بالا.
- سفتی عضلات.
- تغییرات در سطح هوشیاری.
- نوسانات فشار خون.
- تعریق شدید و تنفس نامنظم.
اختلالات هورمونی
تری فلوپرازین ممکن است باعث افزایش سطح هورمون پرولاکتین شود، که قطع ناگهانی آن ممکن است باعث آشفتگی در سطح هورمونی و علائمی مانند کاهش میل جنسی، اختلالات قاعدگی یا گالاکتوره (ترشح شیر از پستان‌ها) شود.
عوارض گوارشی
قطع ناگهانی تری فلوپرازین می‌تواند منجر به بروز مشکلات گوارشی مانند یبوست، تهوع و درد شکم شود. برخی افراد ممکن است دچار مشکلات دستگاه گوارش شوند که نیاز به درمان دارند.
افزایش خطر خودکشی و افکار خودکشی
در افرادی که برای درمان اختلالات اضطرابی یا افسردگی از تری فلوپرازین استفاده می‌کنند، قطع ناگهانی دارو ممکن است باعث بروز افکار خودکشی یا افسردگی شدید شود. در برخی موارد، علائم روانی ممکن است به‌طور غیرمنتظره‌ای تشدید شوند و نیاز به حمایت فوری پزشکی دارند.
اختلالات تنفسی
در موارد خاص، قطع ناگهانی تری فلوپرازین می‌تواند باعث تشدید علائم تنفسی مانند دشواری در تنفس و حساسیت به کمبود اکسیژن شود.
توصیه‌ها
- قطع تدریجی دارو: برای جلوگیری از این عوارض، معمولاً توصیه می‌شود که قطع داروی تری فلوپرازین به‌طور تدریجی و تحت نظارت پزشک انجام شود. کاهش دوز دارو به آرامی می‌تواند به کاهش علائم ترک و عوارض دیگر کمک کند.
- نظارت پزشکی: بیماران باید تحت نظارت پزشک قرار بگیرند تا روند قطع دارو به درستی مدیریت شود و از بروز عوارض خطرناک جلوگیری شود.
- پشتیبانی روانی: در طول فرآیند قطع دارو، حمایت روانی و مشاوره ممکن است کمک‌کننده باشد تا بیمار بتواند بدون تشدید علائم روانی یا اضطراب به روند بهبودی ادامه دهد.
نتیجه‌گیری
در نهایت، قطع ناگهانی تری فلوپرازین می‌تواند عوارض جدی و گاهی خطرناک به دنبال داشته باشد که از عود علائم روان‌پریشی گرفته تا سندرم نورولپتیک بدخیم و حتی افکار خودکشی را شامل می‌شود. بنابراین، هرگونه تغییر در دوز یا قطع دارو باید تحت نظارت دقیق پزشک و به‌طور تدریجی انجام گیرد تا از بروز مشکلات فیزیکی و روانی جلوگیری شود.اگر شما یا نزدیکانتان از این دارو استفاده می‌کنید، به یاد داشته باشید که توقف ناگهانی آن بدون مشاوره پزشکی می‌تواند تأثیرات ناگواری به دنبال داشته باشد. بهترین راه، حرکت به سمت بهبودی با همراهی پزشک است، تا هم به سلامت روانی و جسمانی خود آسیب نزنید، هم از عوارض ناخواسته جلوگیری کنید. همیشه آرامش و صبر در کنار نظارت حرفه‌ای کلید موفقیت در درمان است.